ŞİİR // DİNLİYORUM SESSİZLİĞİNİ GECENİN

Dinliyorum sessizliğini gecenin

 

 

Dinliyorum sessizliğini gecenin

Sanki tüm sırlarımı örtüyormuş gibi

Arkadaşça…

Bedenimi, zihnimi akıtıyorum karanlığına

Usulca

Usulca ağlıyorum gecenin şefkat dolu kollarında

Tüm hatalarımın günahını gözyaşlarımla birlikte çıkarıyorum

Ahmakça davranışlarım, bencilliklerim ve kibirle yüzleşiyorum

Yüzleşiyorum eksikliklerimle

Etrafımda pusuda bekleyen o hırçın ve sinsi duygular

Sarmış şimdi etrafımı birer birer

Yüzüme gerçekleri vuruyorlar

Yüzleşiyorum yalnızlığımla

Yıllardır bana dost olan

İlelebet yanımda kalacak bir yoldaş misali

Sarılıyoruz birbirimize

Usulca

Usulca ağlıyorum gecenin şefkatli kollarında

İçimdeki duygular serbest bir akışkanlıkta

Parça parça çözülüyor benliğim

Kendimden öteye uzanmanın derdindeyim…

Barışıyorum yalnızlığımla

Benden bir parça

Parçalarımdan bir bütün

Bazen beni parçalayan

Bazen bütünleştiren

İlelebet yanımda kalacak bir yoldaş misali…

Tofu

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top